Depresja i cukrzyca należą do najczęstszych chorób w ludzkiej populacji. U osób z chorobami przewlekłymi, w tym z cukrzycą, często stwierdza się zaburzenia nastroju. Zaobserwowano, że u pacjentów, u których współwystępują te dwa schorzenia, wyrównanie cukrzycy jest gorsze, a ryzyko powikłań i zgonu większe niż u osób, które chorują tylko na cukrzycę. Związek między cukrzycą a depresją jest złożony. Na częste współwystępowanie chorób mogą wpływać czynniki psychologiczne oraz zaburzenia hormonalne i immunologiczne. W depresji obserwuje się zaburzenia osi podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowej, co w konsekwencji prowadzi do obwodowej hiperkortyzolemii. Nadmiar kortyzolu powoduje nasilenie glikogenolizy w wątrobie i zmniejszenie wrażliwości tkanek obwodowych na insulinę. Udowodniono, że depresji towarzyszy przewlekły stan zapalny o małym nasileniu. W niniejszej pracy przedstawiono dane dotyczące zależności między hiperkortyzolemią, subklinicznym stanem zapalnym a depresją u chorych na cukrzycę typu 1 i typu 2.
Diabetologia Praktyczna 2019;5(2):136-140.